Kordonboyu

Elbise/Dress: Mango, Ceket/Jacket: İpekyol, Ayakkabılar/Shoes: Zara, Çanta/Clutch: Batik

"Ankara'dan İnci'm gelmiş, evde bir bayram havası  :)İnci, şu yukarıdaki fotoğrafta gördüğünüz fıstık, 10 yıllık dostum benim, son 6 yıldır hep ayrı ülkelerde,  ayrı şehirlerde yaşadık, ama bağımız hiç kopmadı, birbirimizi 1 yıla yakın görmediğimiz oldu, ama buluşunca hep kaldığımız yerden devam ettik, araya aylar girmemiş gibi, daha az önce okuldan çıkmışız gibi liseli moduna girebildik. Gerçek sevgi zaten böyle birşey, her zaman yanında, yakınında olmak değil, yanında olmasan da yakınlığını hissettirmek.  Belki de böyle düşündüğümden yıllardır hep sevdiklerimden uzakta olmakla sınandım. Evimi bıraktım, gittim; geride kalan ailemi, arkadaşlarımı özledim. İstanbul'a alıştım bir süre sonra, yeni dostlar biriktirdim, İstanbul'u sevdiklerim orada diye sevdim. Sonra geri döndüm, bu sefer İstanbul'da bıraktıklarımı özledim. Elif Şafak'ın Med Cezir'de dediği gibi ben de bir tuba ağacıyım, kökleri yukarıda, bir türlü bir yere kök salamayan ve toprağa tutunamayan. Yine de nerede yaşarsam yaşayayım sevdiklerimden hiç kopmadım, ne sevgim azaldı, ne onların bana sevgisi, ne dostluklarım yıprandı, ne bağlar zayıfladı, ne şanslıyım ki tüm sevgilerim, dostluklarım böyle sağlam, böyle sahiciymiş.  Bu satırları okuyan, yakınımdaki uzağımdaki tüm sevgi pıtırcıklarıma bu vesileyle iyi ki varsınız diyeyim :)

İnci, the beautiful girl you see above, is my friend since high school years. It has been 10 years since we met, yet we have been living in different cities, even different countries for 6 years. Nevertheless, whenever we meet, we feel like it has been only a couple of days since the last time we saw each other. When I meet her, I return back to my teenage years, feel much younger. Real freindship is not necessarily always being together, it is feeling that your souls are together even there are long distances in between. Maybe just beacuse I strongly believe in it, I always had to be far from my friends and my most beloved ones. 7 years ago,I moved to another city for college and left my home, family and friends. Then, I met new people, loved them, had new friends. After graduation, I moved back and missed all of my  friends. Yet I still think that I am so lucky to have such wonderful people in my life, distances cannot separate us. Conclusuin? I love each and everyone that add my life new colours, visions and emotions, remeber me why I love them so much. I am so lucky to meet you!