Elbise/Dress: Milla, Shoes and bag/ Ayakkabılar ve çanta: Hotiç, Kolye/ Necklace: Yargıcı
Hayatımın en güzel zamanlarını paylaştığım, bir araya gelince zamanın nasıl geçtiğini anlayamadığımız, her gün birarada olsak da konuşacak konularımızın hiç bitmediği, birbirimizi en can sıkıcı zamanlarda bile güldürebildiğimiz İrem'e ithaf ediyorum bu postu, yukarıda gördüğünüz fotoğrafları dün buluştuğumuzda daha nasılsın demeden eline makineyi tutuşturup çektirdiğim için değil :) Son 7 yıla baktığımda hatırladığım en güzel, en eğlenceli en komik anlarda hep yanımda olduğu için. Final dönemleri beraber ders çalışma niyetiyle yola çıkıp ders dışında alakasız ne varsa uğraştığımız, okul hayatında herkesin kabusu olan final dönemlerini en eğlenceli günlere çevirdiğimiz için. Hiç sevmediği ne kadar Türkçe pop müzik varsa benim yüzümden yıllardır dinlemek zorunda kaldığı, Serdar Ortaç işkencesine katlandığı için. İzmir-İstanbul yolculuklarında o Amerika'dayken bile acaba aynı otobüste-uçakta olabilir miyiz diye bakındığım için. Bir yatak bir masa ve bir dolabın zor sığdığı bir yurt odasına hayat boyu unutmayacağımız binlerce anıyı sığdırdığımız için. İstanbul'dayken İzmir'i özledim diye ağlarken beni en iyi o anladığı, şimdi İzmir'de de İstanbul'u özledim derken beni yine en iyi anlayan o olduğu için. Evimize hırsız girip ne bulduysa götürdüğünde bile gülmeyi becerebildiğimiz için. Dün 3 aylık aradan sonra buluştuğumuzda bunlar geçti aklımdan. Ona baktığımda 18-20 yaşlarındaki beni, özlediğim yılları, İstanbul'u, Boğaziçi'ni görüyorum, belki de o yüzden İrem'le buluşmak bana her zaman iyi geliyor. Muçicik, her zaman dediğimiz gibi, iyi ki Superdorm ikimizi aynı odaya koymuş :)
Last night I dined with my beloved friend Irem. I discovered that I had not written about her before, although we shared the best years of our lives. We stayed in the same flat in dorm and my college years would not be that perfect if we weren't flatmates. We were in the same hometown yet we met 7 years ago when we go to Istanbul for university. Whenever I look at her, I see the best memories of me, me at age 18-20, our campus, finals and midterms we try to study. It always makes me feel much better to see her. I am very lucky because we stayed in the same flat in dorm and shared our college years:)
5 yorum:
Kombinin çok tatlı olmuş canım =)
http://rosesapling.blogspot.com/
ne sarıyı ne moru severım ama nasıl yakısmıs sana bu renkler bu kombın :))) pek begendım :)
begumyagci.blogspot.com
:) çok hoş iki renk
Ne güzel anlatmışsın. Bu anılar bizleri zaman zaman bıyık altından güldüren, motive eden. İnsanın böyle arkadaşları, can dostları olması gibisi yok. Umarım hayat sizi bir yerlerde istemeden de olsa koparıp, ayırmaz. Çünkü bir süre sonra evlilikdi, iş hayatıydı derken insan sevdiklerinden uzakta kalabiliyor. Her gün görüp, konuşamasanda kalbinde gönlünde o özlemler, anılar hep hatırlanıyor. Hayatın size güzellikler sunması dileğiyle.
renkler harika pek beğendim :)
www.bendeherkesgibiyim.blogspot.com
Yorum Gönder