30 Kasım 2012 Cuma

Kordonboyu







Elbise/Dress: Mango, Ceket/Jacket: İpekyol, Ayakkabılar/Shoes: Zara, Çanta/Clutch: Batik

"Ankara'dan İnci'm gelmiş, evde bir bayram havası  :)İnci, şu yukarıdaki fotoğrafta gördüğünüz fıstık, 10 yıllık dostum benim, son 6 yıldır hep ayrı ülkelerde,  ayrı şehirlerde yaşadık, ama bağımız hiç kopmadı, birbirimizi 1 yıla yakın görmediğimiz oldu, ama buluşunca hep kaldığımız yerden devam ettik, araya aylar girmemiş gibi, daha az önce okuldan çıkmışız gibi liseli moduna girebildik. Gerçek sevgi zaten böyle birşey, her zaman yanında, yakınında olmak değil, yanında olmasan da yakınlığını hissettirmek.  Belki de böyle düşündüğümden yıllardır hep sevdiklerimden uzakta olmakla sınandım. Evimi bıraktım, gittim; geride kalan ailemi, arkadaşlarımı özledim. İstanbul'a alıştım bir süre sonra, yeni dostlar biriktirdim, İstanbul'u sevdiklerim orada diye sevdim. Sonra geri döndüm, bu sefer İstanbul'da bıraktıklarımı özledim. Elif Şafak'ın Med Cezir'de dediği gibi ben de bir tuba ağacıyım, kökleri yukarıda, bir türlü bir yere kök salamayan ve toprağa tutunamayan. Yine de nerede yaşarsam yaşayayım sevdiklerimden hiç kopmadım, ne sevgim azaldı, ne onların bana sevgisi, ne dostluklarım yıprandı, ne bağlar zayıfladı, ne şanslıyım ki tüm sevgilerim, dostluklarım böyle sağlam, böyle sahiciymiş.  Bu satırları okuyan, yakınımdaki uzağımdaki tüm sevgi pıtırcıklarıma bu vesileyle iyi ki varsınız diyeyim :)

İnci, the beautiful girl you see above, is my friend since high school years. It has been 10 years since we met, yet we have been living in different cities, even different countries for 6 years. Nevertheless, whenever we meet, we feel like it has been only a couple of days since the last time we saw each other. When I meet her, I return back to my teenage years, feel much younger. Real freindship is not necessarily always being together, it is feeling that your souls are together even there are long distances in between. Maybe just beacuse I strongly believe in it, I always had to be far from my friends and my most beloved ones. 7 years ago,I moved to another city for college and left my home, family and friends. Then, I met new people, loved them, had new friends. After graduation, I moved back and missed all of my  friends. Yet I still think that I am so lucky to have such wonderful people in my life, distances cannot separate us. Conclusuin? I love each and everyone that add my life new colours, visions and emotions, remeber me why I love them so much. I am so lucky to meet you!

6 yorum:

dyg dedi ki...

Sen de iyi ki varsın kuzum :)

İlhami Uyar dedi ki...

dostluklar olmasa hayatın bir anlamı kalırmı,canınız sıkıldığında,mutsuz olduğunuzda yaslanacağınız ve paylaşabileceğiniz biri varsa problem bitmiş demektir,dostluğunuzun devamlı olması dileklerimle

alice dedi ki...

oh ne güzel fotoğraflar bunlar! :)

B.Erdogan dedi ki...

Kombin çok güzel olmuş:) Tam da o kırmızı elbiseye yakışacak bir hediye var bende:)

http://busra-erdogan.blogspot.com/2012/11/hediye-esarp-modu.html

PAPİŞ STYLE dedi ki...

Ne güzel yazmışsın. sanırım ben de biraz senin gibiyim. Her yerde bıraktıklarımı ve oraları özlüyorum. Oralardayken buraları , burdayken oraları:)) Neyse biz birbirimiz anlayabiliriz Gözde'cim.

Bu arada deri ceket bir kez daha bana seninle kesişmemizi hatırlattı :)) sevgiler...

KOVA KADINIYIM BEN dedi ki...

ama olmaz ki bu bize yapılmaz ki
fotolar süper ohhh bir mont elbise ile poz veriliyo :)